Taping jest znany również pod nazwą kinesiotapingu, plastrowania dynamicznego oraz taśmowania. Polega na przyklejaniu na skórę elastycznych taśm, które w zależności od zamierzonego celu mają ograniczać lub aktywizować pracę mięśni w określonym obszarze ciała. Wykorzystywany początkowo jako metoda pomocnicza w fizjoterapii, dziś robi zawrotną karierę także w logopedii. W terapii logopedycznej najczęstszym obszarem aplikacji plastra są okolice mięśni okrężnych ust i mięśni podbródka. Plaster działa na układ mięśniowy niczym bodziec. Przekazuje receptorom skóry informację sensoryczną, która jest następnie przetwarzana przez układ nerwowy. Ten zaś wysyła informację zwrotną do mięśni, wywołując pożądaną reakcję np. w postaci określonego ruchu.