Terapię integracji odruchów ustno-twarzowych stosuje się u dzieci i dorosłych przy zaburzeniach mowy i wadach wymowy. Służy integracji odruchów ustno-twarzowych, do których zalicza się: ssanie, przełykanie, nasycenie, kąsanie, gryzienie, żucie, odruch wymiotny, odruch trąbkowy, odruch Babkina, odruch szukania, odruch ustalenia głowy (błędnikowy i wzrokowy). Sensomotoryczne i proprioceptywne działania terapeutyczne służą niwelacji dysfunkcji mięśni w obrębie twarzoczaszki, które utrudniają rozwój mowy i właściwą artykulację. Wpływają tym samym na kształtowanie właściwych wzorców ruchowych związanych nie tylko z mową, ale także z jedzeniem, ekspresją emocji czy sposobem komunikacji. Podczas ćwiczeń terapeuta stosuje techniki masażu, rozluźniania, stymulacji izometrycznej oraz punktowego ucisku konkretnych miejsc w sferze ustno-twarzowej.